Langdurig verhoogde bloedglucosewaarden leiden in het lichaam tot blijvende schade. De weefsels “versuikeren”, en dat uit zich op verschillende manieren. De schade, die aan het lichaam kan worden toegebracht, valt in verschillende categorieën uiteen. Zo kunnen kleine bloedvaten worden beschadigd (“microvasculaire” schade), maar ook grotere bloedvaten (“macrovasculaire” schade) en andere weefsels. Ook weten we, dat met name bij mensen met type 2 diabetes mellitus en overgewicht de kans op bepaalde vormen van kanker toeneemt. Of dit met name samenhangt met het (ernstige) overgewicht of met de diabetes is nog niet geheel duidelijk.
Wat inmiddels ook duidelijk is geworden is, dat mensen met een “body mass index” (BMI) van hoger dan 40 kg/m² het verlies aan levensverwachting ten gevolge van het ernstige overgewicht vergelijkbaar is met het verlies aan levensverwachting ten gevolge van roken, namelijk tussen de 7 en 10 jaar.
De BMI is te berekenen door het gewicht te delen door de lengte in het kwadraat. Als voorbeeld: iemand van 108 kg met een lengte van 1,70 meter heeft een BMI van 108/(1,70×1,70m) = 37,4 kg/m².
Er moet goed in de gaten worden gehouden, dat het optreden van veel van deze complicaties niet alleen een gevolg is van de langdurige verhoging van glucosewaarden, maar ook van het al dan niet bestaan van hoge bloeddruk, overgewicht, en afwijkingen in de vetstofwisseling. Zeker, als daarbij ook nog gerookt wordt, maakt dit de kans op complicaties buitengewoon groot. Niet of onvoldoende bewegen draagt ook duidelijk bij aan de kans op complicaties, terwijl een goed beweegpatroon juist beschermt tegen narigheid.